Svenska till vardags: jag gillar musik. Vad tycker du om?

Hejsan! Dzisiaj zajmiemy się czymś prostym i przyjemnym, a przy okazji bardzo przydatnym. Nauczymy się, jak mówić o tym, co lubimy i czego nie lubimy. Dowiecie się też, jak zadać pytanie na ten temat. Zaczynamy!

W języku szwedzkim mamy dwa czasowniki, które oznaczają lubić/podobać się: tycka om i gilla. Różnica w znaczeniu jest żadna, po prostu tycka om jest uniwersalne, gilla natomiast jest bardziej potoczne. Samo tycka oznacza uważać (coś na jakiś temat), tak więc nie zapomnijcie o om! Bo zmienia ono znaczenie czasownika😊

Odmiana czasowników w szwedzkim jest banalnie prosta: mamy tylko jedną formę osobową w każdym czasie gramatycznym. Co to oznacza? Po polsku odmieniamy czasowniki przez wszystkie osoby: ja lubię, ty lubisz, on/ona/ono lubi, my lubimy, itd. W szwedzkim mamy tylko jedną formę dla wszystkich osób: jag gillar, du gillar, han/hon/hen gillar, vi gillar, ni gillar, de gillar. Prawda, że proste? 😊  Zróbmy to samo z tycka om: jag tycker om, du tycker om, han/hon/hen tycker om, vi tycker om, ni tycker om, de tycker om.

To teraz ułóżmy kilka zdań! Pamiętajcie, że w szwedzkim nie możemy pominąć zaimka osobowego, jak w polskim! Musimy więc zawsze zawrzeć informację, kto mówi: jag gillar, du gillar. Po polsku możemy powiedzieć ja lubię albo lubię, bo sama forma czasownika podpowiada nam, kto jest podmiotem. Rozumiemy? To lecimy dalej!

Jag tycker om musik. – Lubię muzykę.

Du gillar kakor. – Lubisz ciastka.

Han gillar ABBA. – On lubi Abbę.

Vi tycker om hundar. – Lubimy psy.

A teraz dodamy do tego wszystkiego czynności. W szwedzkim bezokolicznik, czyli bezosobowa forma czasownika (np. być, lubić, chodzić) składa się ze słówka att i czasownika. Jeśli znacie angielski, to att jest tym samym co to w to be, to go, to like.

Jag tycker om att sjunga. – Lubię śpiewać.

Hon gillar att prata svenska. – Ona lubi mówić po szwedzku.

De tycker om att resa. – Oni lubią podróżować.

Vi gillar att dansa. – Lubimy tańczyć.

A co zrobić, jeśli czegoś nie lubimy? Wtedy po czasowniku wstawiamy słowo inte. Tworzy ono zaprzeczenie.

Du tycker inte om att gå på bio. – Nie lubisz chodzić do kina.

De gillar inte djur. – Oni nie lubią zwierząt.

Vi tycker inte om att arbeta. – Nie lubimy pracować.

Hon gillar inte jazz. – Ona nie lubi jazzu.

A jak spytać, czy ktoś coś lubi? Już Wam mówię:

Vad gillar du? Vad tycker du om? – Co lubisz (pot.)? Co lubisz?

Vad gillar du att göra? Vad tycker du om att göra? – Co lubisz robić (pot.)? Co lubisz robić?

Gillar du musik? – Czy lubisz muzykę?

Tycker du om att sjunga? – Czy lubisz śpiewać?

Gillar ni hundar? – Czy lubicie psy?

Tycker de om att läsa deckare? – Czy oni lubią czytać kryminały?

I odpowiedzi:

Ja, det gör jag. Ja, det gör han. – Tak (ja lubię). Tak (on lubi).

Nej, det gör jag inte. Nej, det gör han inte. – Nie (nie lubię). Nie (on nie lubi).

A jeśli masz ochotę potrenować nowe zwroty w ćwiczeniu praktycznym, zrób nasz QUIZ!

Widzimy się niedługo! Hej så länge!

Tekst: Anna Hamanowicz