Hejsan hoppsan! Podejrzewam, że część z Was pewnie mieszka gdzieś poza granicami Polski (ja też) i że znane są Wam problemy i zagwozdki związane z emigracją. Z drugiej strony może to być też fascynująca przygoda, o czym nierzadko się przekonuję. Dziś jednak nie o emigracji do Szwecji, a o nauczeniu się żyć, jak ci „inni”, ci, którzy są nam obcy. A dokładniej – o piosence na tej temat, którą w oryginale wykonuje Phil Collins… coś Wam świta? Tak, zajmiemy się utworem z Tarzana!

Jeśli nawet nie widzieliście disneyowskiego hitu z 1999, na pewno kojarzycie fabułę tej kultowej historii, napisanej przez Edgara Rice’a Burroughsa w 1912. Pewna młoda para (ett ungt par) i ich maleńki syn rozbijają się na wyspie, na której ani śladu człowieka. Budują sobie drewniany dom na drzewie (trädkoja) w dżungli (djungel) i próbują jakoś ułożyć swoje życie. Niestety, ich obecność narusza porządek natury i wkrótce oboje giną przez leoparda (leopard). Maleńki chłopczyk zostaje odnaleziony przez samicę goryla (gorilla), która traktuje go jak swoje dziecko. Nazywa go Tarzan i wychowuje tak, jak inne małe goryle. Gdyby nie zainteresowanie pewnych badaczy (forskare) z Anglii (England), zapewne Tarzan żyłby nadal jako człowiek-goryl. Jednak pojawienie się na wyspie trzyosobowej ekipy, profesora Archimedesa Portera, jego córki Jane, i myśliwego (jägare) oraz przewodnika (guide) Claytona, zmienia życie nie tylko Tarzana, ale i mnóstwa jego przyjaciół i przybranej rodziny.

Przypadek człowieka-małpy jest tak fascynujący dla Jane i jej ojca, że postanawiają nauczyć (lära) Tarzana, jak być człowiekiem, jak mówić, pisać, chodzić, ubierać się. I to właśnie podczas prezentacji o ludziach, zaczyna się piosenka Obcy jak ja – Såna som jag

Prawda, że można się identyfikować z tą piosenką? 😊 Widzimy się jutro w quizie!

Tekst: Anna Hamanowicz